Música de vento
Pasou no coruñés Parque de Eirís. Un concerto ao aire libre en setembro presta sempre, e para a ocasión tiñamos un convidado especial a tocar os ventos.
Como ben sabedes, tódolos músicos de instrumentos de vento tocan ollando as partituras coas notas musicais ben debuxadas, e este noso convidado non ía ser menos.
Así que arrincou o concerto e o músico convidado tocaba segundo as partituras lle indicaban. As partituras estaban postas nun atril metálico moi fino, sen enganche nengún para poder pasar de folla con facilidade.
De súpeto, acordou o vento, o de verdade, e levou polo aire as partituras.
O músico convidado era moi bo instrumentista, pero tamén era de ir polo rego, e sen partitura negouse a tocar.
E sucedeu.
Cando empezamos a tocar a seguinte canción, unha vez que o músico convidado baixou do estrado, os paxaros trilaron lendo as partituras que o vento sostiña no aire.
Nunca tan ben soaron as cancións de Chuches Amil. Mágoa que o técnico de son esqueceu darlle ao botón Rec da mesa de mesturas, e non ficou gravada marabilla tal.
